எனக்கு அறிமுகமான முதல் இந்தியக் கார்ட்டூனீஸ்ட் ஓவியர் மெட் தான். அவரது கார்ட்டூன்கள் உண்மையில் தனித்துவமானது. மலாய்க்காரர்களின் பாணியில் அதாவது ‘gila-gila’ ‘ujang’ போன்ற மலாய் கார்ட்டூன் நகைச்சுவை புத்தகங்களில் வருவதைப் போன்று இருந்தாலும் மெட் உடைய கார்ட்டூன்கள் இந்தியப் பின்னணியைக் கொண்டதாக இருக்கும். அவருடைய மெயின் கதாப்பாத்திரங்கள் தவிர்த்து 'சப்போர்ட்' கதாபாத்திரங்களும் கவனிக்ககூடியதாக இருக்கும். எதுவும் ஊர்ந்து பார்க்காதவரை அதில் இருக்கும் தீவிரம் நமக்குதெரியாது. மேலோட்டமாக பார்க்கையில் நகைச்சுவை மட்டுமே தெரியும். மெட்-டின் ஓவியத்தைப் பார்ப்பவர்கள் யாராக இருந்தாலும் உதடு விரிய ஒரு புன்னைகையை உதிர்க்காமல் போக முடியாது. அது அவருடைய தனித்துவமான டச் என்றும் சொல்லலாம்.
‘கார்ட்டூனிஸ்’ அல்லது ஓவியர் மெட் தனது இளமைக்காலத்தில் மிகவும் துடிப்புடன் செயற்பட்டவர்தான். ஆனால், அவரைத் தமிழ் ஊடகங்கள் சரியாகப் பயன்படுத்தவுமில்லை. அதற்கான முயற்சியை ஓவியர் ‘மெட்’டும் ஏற்படுத்திக்கொள்ளவில்லை.
இன்று ‘மெட்’டின் வெளிவராத கார்ட்டூன்கள் அவரின் தூரிகைகள் அடைக்காத்துக்கொண்டிருக்கின்றன.
இன்று ‘மெட்’டின் வெளிவராத கார்ட்டூன்கள் அவரின் தூரிகைகள் அடைக்காத்துக்கொண்டிருக்கின்றன.
நல்ல திறமையான ஒரு கார்ட்டூனீஸை மலேசிய மக்கள் எப்போது அங்கிகரிக்கப்போகிறார்கள் என்ற எதிர்பார்ப்பும் ஏக்கமும் ஒரு புறமிருந்தாலும் ஓவியர்களுடனான அல்லது கார்ட்டூனீஸ்களுடனான நட்பு மலேசிய இந்திய ஓவியர்களிடத்தில் உள்ளதா என்று கேட்டால் ஆள் ஆளுக்கு முகத்தைப் பார்த்துக்கொள்ள வேண்டியதுதான். 'Mad'e in Malaysia' என்ற ஒரு கார்ட்டூன் புத்தகத்தை வெளியிட்டு அதோடு முடங்கியிருக்கும் ஓவியர் மெட் ‘மீண்டு’ம் வர வேண்டும் என்பது ஒரு தோழியாகவும் சகோதரியாகவும் ஆவல் கொள்கிறேன்.
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக