சாம்பல் பறவை வந்தமரும்
அந்த இலையுதிர் மரத்தில்
அன்றுதான் பூத்திருந்தது
கண்ணாடியில் வார்த்தது போல
ஒற்றைப் பூ
கண்ணாடிக்கு
நிறங்கள் இருப்பதில்லை
அவனும் அப்படித்தான் நிறமற்றவனாக இருந்தான்
சாம்பல் பறவை உண்ட அந்த கண்ணாடிப்பூவின்
எச்சம்
என
விழுந்தேன்
நிறமற்றவனின் தோட்டத்தில்
நிறமற்றவன் எதுவும் அறிந்திருக்கவில்லை
தான் ஒரு நிறமற்றவன் என்பதைக் கூட
அவன் அறியான்
வண்ணங்கள் சரணாலயமென அவனின்
வனத்தில்
நான் விதையாகி, செடியாகி, மொட்டாகி பூவாகி,
உதிர்ந்த
பின்னும்
வண்ண ஜாலங்களைக் காட்டிக்கொண்டிருந்தேன்
மக்கி எருவாகிய பின்னும்
அவன் என்னை அறிந்துகொள்ளவில்லை
உருவம் இழந்து மாறிய பிறகுதான்
என்னை அறிந்துகொண்டான்
நான் நிறமற்றவள் என்பதையும்
யட்சி என்பதையும்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக